en_güzel_öykülerin_mimarı

anılar  hepsi bir aradalar   sokaktan ve aklımdan   tek bir resimde toplandılar 

 

  This is a place where architecture listens. Where stories are not written in words, but in walls, shadows, and the spaces between. The building does not begin with a plan—but with memory . Some memories are so quiet, they shape the air around them Each space holds a story—some light, some heavy, some still unfolding. Together, they form a map of emotions drawn not to be solved, but to be felt

  motif arayışları.. anıları gruplandırıp çekirdeklere yerleştirmek, çekirdekleri patlatıp birbirleri arasında akışkanlık oluşturmalarını sağlamak..  

anların ve anıların tarlası..

 

 

  AN(I)LAR, BIR DELI PAFTASI  -- MASLAK'IN GERÇEKLIK SINIRINDA VAR OL(M)AYAN HARITASI-- “Anı Tarlası”, Maslak’ın düzenli, şeffaf ve yüksek rasyonaliteyle örülmüş mekânsal mantığına karşı, kırık, parçalı ve şiirsel bir alternatif sunar. An(ı)lar bu yüzden tam da çatlaklarda, çiziklerde, yarım kalmış duvarlarda ve boş vitrinlerde yaşar. Çürüme ve eskime burada bir hata değil, bir yöntemdir. Bu pafta, farklı karakterlerin zaman ve mekânla kurduğu bağları tek bir koordinat sistemine değil, bir hafıza matrisine yerleştirir. Kan Portakalı yazar, Pembe Tuz çizer, Karabiber izler. Hiçbiri merkezi değildir, ama hepsi birbirine değmiş, dokunmuş, çatlamış bir zeminde yürür. Bu da bize mekânın artık yalnızca fiziksel değil, şiirsel ve politik bir varlık biçimi olduğunu hatırlatır. "Anı Tarlası", bu bağlamda yalnızca bir deli paftası değil, aynı zamanda kapitalist kent planlamasının altını oymaya çalışan şiirsel bir sabotajdır denemesidir. Maslak’ın “her şey yerli yerinde” hissine ka...