en_güzel_öykülerin_mimarı

T R A C E D/E C H O E S İZLENMİŞ YAN-KILAR.. KAYIP OLMAYA YÜZ TUTMUŞ  GÖÇ ANILARIYLA KURGULANMIŞ ARZU MİMARLIĞININ TRAJEDYASINI ELEŞTİREN  MEKANIN NE OLDUĞUNU ANLAMAYA ÇALIŞAN BİR PROJE SAHİDEN NEYDİ BU MİMARLIK DENİLEN İLLET? Proje kapsamında çalışacağımız yerleri belirledikten sonra bu bölgelere ait olan bir şeyler aradık. BU YERLER tanımsız, anlamsız, aidiyetsiz duruyorlardı belki ama içlerinde, yaşamlarında bazı anılar ve hikayeler saklıydı. Bunları aramaya koyulduk. ANI TARLALARI Bu anıların ararken aynı zamanda onları hissettik de. Onlarla beraber yaşadık bazı meselelere takıldık. Benim proje kurgumda bu samatya bölgesinin GÖÇ MESELELERİ üzerineydi. Bu bölgenin ne kadar göç alıp verdiği birden fazla mülteci garajlarıyla insanların devamlı bir yerleri terk ettiği bir yere ait olmaya çalıştığını gördüğüm bu gerçekler silsilesiydi. Ancak araştırdıkça fark ettim ki bu durumlar bizim gördüklerimizin çok ötesinde şeyler. Bilmediğimiz trajedisini anlamadığımız o kadar çok şey v...

  Bazen, bir yerin sadece toprağından, duvarlarından ve yapılarından oluşmadığını hissedersiniz. Bir mekân, o toprakta büyüyenlerin anılarını, orada yaşananların duygusal izlerini taşır. Her köşe, her duvar, bir zamanlar yaşamış birinin hatırasını barındırır. Oysa bugün, kentsel dönüşümün soğuk yüzüyle karşılaştığımızda, yerler birbirine benziyor; bütün evler, aynı planlar, aynı yapılar… Hepsi birer kopya, kimliklerini kaybetmiş birer siluet. Geçmişin izlerini kaybetmiş, artık ne geçmişi hatırlatan ne de bugünü kendine ait kılan bir yer. İşte bu noktada, kaybolan bir yerin, kaybolan anılarla buluşma hikâyesi başlıyor... kaybol_an(ı) tıpkı bir hatıra gibi, silinmeye yüz tutmuş bir mekanın yeniden hayat bulmaya başladığı bir tasarımın adıdır. Bu proje, mekânın yalnızca fiziksel bir alan olmadığını, aynı zamanda kaybolan bir hafızanın yansıması olduğunu anlatmaya çalışıyor. Tıpkı bir zamanlar her evin farklı bir şekli, her sokağın başka bir havası olduğu o eski cadde gibi. Eskiden bu...